Donderdag 28 maart 2024:De weersvooruitzichten blijven voorlopig slecht; veel wind en veel regen op heel het Iberisch schiereiland. Dan zijn we toch helemaal uitgekeken en klaar met fietsen in Tavira. We zijn dan maar verhuisd naar de camping bij Albufeira. Hier staan we wat meer beschut tegen de wind. Het is best druk op de camping, nog veel overwinteraars aanwezig. Veel plaatsen zijn wat modderig of hebben grote plassen water door alle regen van de laatste dagen. In een droog moment zijn we even naar het centrum gefietst. Ook daar heel druk door paasvakanties her en der. Veel Engelse tieners die komen voor zon en alcohol. Er zijn ook veel gezinnen met kleine kinderen. Wat opvalt is het grote aantal daklozen. Ze zijn niet vervelend, maar je ziet ze wel.

Zondag 31 maart 2024: Tot en met vanmorgen heeft het elke dag veel geregend vergezeld door veel wind, soms een paar uur droog in de middag met een mager zonnetje, Het is overal erg nat en er staan veel plassen. Op de camping hebben sommige kampeerders sleufjes gegraven om de waterstroom te veranderen, helaas zonder resultaat. In heel de Algarve zijn bijna alle buiten-paasactiviteiten afgelast ivm het slechte weer. Vanmiddag werd het dan eindelijk overtuigend droog en zonnig. We zijn gaan lunchen het centrum en toen we de fietsen parkeerden werden we aangesproken door Canadezen die vroegen of we huurfietsen hadden. “Nee, dit zijn onze eigen fietsen”. “Kunnen die dan mee in het vliegtuig?” was de volgende vraag. We hebben uitgelegd dat we dat ook niet weten, maar dat wij ze zelf meegebracht hebben met een camper. We hebben even gezellig gekletst met het Canadese stel; zij wonen in Quebec, maar verbleven voor de winter in Mexico. De vlucht naar Lissabon kostte 150 euro pp. Nu bleven ze een maand in Europa om Lissabon, Sevilla en wat ze nog verzonnen te bezoeken.

Bijna alle Horeca in Albufeira is gericht op Engels publiek: zo is er overal een happy hour, met goedkopere drank(nog steeds heel duur), wordt er Engels ontbijt aangeboden en staan er heel de dag grote schermen met voetbaluitzendingen. Er zijn meerdere legale cannabisshops in het centrum van Albufeira, steeds, net niet in het zicht liggend. In het centrum op een groot plein staat meestal een Zuidafrikaanse panfuit muzikant, maar door het slechte weer liet die het ook afweten. Opvallend is ook de grote hoeveelheid Indiaas horecapersoneel. Ze spreken soms nauwelijks Engels. We spraken een jongen uit Punjab, hij was gekomen om te werken en Portugal beviel hem wel. Overigens betaalden we voor consumpties in Albufeira bijna Nederlandse prijzen.

Op de camping is onze Italiaanse buurman van plek gewisseld, hij denkt zijn spullen opeen andere plek beter droog te kunnen houden.

Maandag 1 april 2024: We zijn vanmorgen verhuisd naar een camping bij Lagos, ong. 50 km westelijk van Albufeira. We hebben eerst geparkeerd op een grote parkeerplaats in Lagos en hebben even het centrum bezocht voor een lunch in de zon. Ook hier veel toeristen, de tafel naast ons werd bezet door Amerikaanse dames uit Arizona. Ze waren naar Portugal gekomen om het huwelijk van een vriendin bij te wonen; het huwelijk is afgeblazen, maar de dames houden er 2 weken Portugal aan over. Na de lunch zijn we naar de camping gereden. We zijn al meer op deze camping geweest: niet de fraaiste en best verzorgde camping, maar veel ruimte, niet duur en bijzondere klanten. We schrokken bij aankomst: de prijs verdubbeld, de camping meer verwaarloosd dan ooit en nog meer outlaws als vaste bewoners.Het is opvallend hoeveel dakloze Portugezen hier in tenten, of vervallen caravans wonen, zonder de andere nationaliteiten ook te noemen. Door alle water van de laatste weken zag het er ook minder fraai uit en tevens werden meerdere paden open gegraven ivm ??? In elk geval was er tot vanavond geen druppel water in de sanitair gebouwen. Vanmiddag zijn we nog naar Praya de Luz gefietst, de plek voor de upperclass, nu, in de paasvakantie, met kinderen. Het was er gezellig druk op de terrassen en er waren veel mensen op het strand in beweging. Helaas is een van de strandrestaurants ee maand geleden afgebrand; de resten op het strand moesten nog opgeruimd worden.

Terug op de camping hebben we nog even in de zon gezeten alvorens het te koud werd. We hebben nu even buren van het eiland Jersey. Ze hebben een eigen regering op Jersey maar horen toch bij GB, met alle gevolgen van de Brexit. Een van de dames heeft een Franse moeder, kan een Frans paspoort aanvragen en ontloopt zo met haar man de Eu-restricties voor Britten.