Naar Guadix
Dinsdag 19 maart 2024:Gisteravond laat heeft het een tijd heel hard gewaaid, een koude wind. De nacht was rustig en we hebben prima geslapen. Vanochtend werden we wakker in een wat mistige, bewolkte wereld. Na het ontbijt zijn we naar Playa de Parazuelas, in de buurt van Aguilas, gereden. Er ligt daar een hagelnieuwe camping bij de zee, daar willen we vannacht overnachten. Overal bloeit de Mimosa heel uitbundig, heel mooi, al die gele bolletjes. Ook de fruitbomen staan inmiddels in bloei; veel roze en witte bloemetjes. Veel sinaasappel bomen onderweg met rijpe sinaasappels. Rond Murcia worden ook veel groenten geteeld: grote velden met koolsoorten, sla en andere groenten. Het is vandaag een feestdag in Spanje, dus nagenoeg geen vrachtverkeer op de weg en alle winkels gesloten. We stopten bij een restaurant langs de autoweg voor een broodje en koffie. Bij binnenkomst kregen we van een meneer in een hokje een voorgedrukt lijstje met daarop alle eet- en drinkbare artikelen die er te koop waren. Als je wat bestelt schrijft de serveerster de prijs van het bestelde op het lijstje en bij het verlaten van het restaurant reken je af bij de meneer in het hokje. Hadden we nog niet eerder meegemaakt. Na Murcia zien we steeds meer plastic kassen of netten boven de fruitbomen. Als we de autoweg verlaten en via Mazarron naar onze bestemming rijden, rijden we door steeds dichter wordende “kassenaanplant”; smalle, in slechte staat verkerende wegen met aan weerskanten plastic kassen. De camping ligt door een weg gescheiden van de zee, heeft grote plaatsen bedekt met kiezelstenen, maar is verder kaal. Er is nog heel weinig begroeiing. Ze hebben wel prachtig sanitair. Een Paar keer per week wordt er door een tankwagen vers water in een groot watervat gepompt voor gebruik op de camping, er is geen waterleiding. Er zijn veel lege plekken, de bezetting bestaat voor 99% uit Duitsers en Duitstaligen, tegen de avond zijn we met 4 Nederlandse kampeermiddelen. Zelfs de dame in de receptie spreekt iedereen aan in vlekkeloos Duits. Er waaide heel de middag een harde wind die tegen de avond ging liggen. We hebben een eind langs het strand gewandeld, geen mooi strand; een kiezelstrand.
Woensdag 20 maart2024: Vanmorgen waaide het flink, deze keer geen zeewind, maar aflandige wind. We zijn naar Guadix gereden, een rit van 150 km. De eerste 30 km via een bochtige weg door een mooie kloof. Onderweg een gevarieerd landschap; fruitteelt met veel bloeiende bomen, rotsachtige landschappen en aan de linkerzijde altijd zicht op een bergrug en soms sneeuw op bergtoppen. In Guadix hebben we de grotwoningen wijk bezocht, maar ook de mooie kathedraal. De grotwoningen hebben vaak alleen een voorgevel die zichtbaar is, de rest van de woning ligt in de rots of onder een heuvel. Heel milieuvriendelijk: de temperatuur in de huizen is gelijkmatig, nooit heel warm, nooit erg koud. Er is geen pannendak, hooguit plantjes op de aarde bedekking. We zagen wel een grotwoning met zonnepanelen. Het dorp heeft veel oude gebouwen, sommigen vervallen. Het enorme fort(Alcazar) wordt gerenoveerd. Rond 18.00 liep over de parkeerplaats een grote kudde schapen op weg naar hun stal voorbij. Bij het diner moesten we in het restaurant zelf het gewicht van ons stuk vlees bepalen, vervolgens werd onze portie van een groot stuk gesneden. De portie viel wat groter uit dan gevraagd, de ober kwam onze goedkeuring vragen en vervolgens werd het hoofdgerecht klaargemaakt. Wij vonden de gang van zaken wel bijzonder. Wij overnachten met minstens 40 andere campers op een enorme parkeerplaats bij het centrum. Af en toe komt een politie patrouille voorbij.
Reacties
Reacties
Zijn jullie ook in de rotswoningen geweest?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}