Vrijdag 15 maart 2024:Wij zijnvanmorgen naar Javea gereden, een kustplaats ruim 100 km ten zuiden van Valencia.

Ik had gisteren een paar campings gemaild met de vraag of zij een plaatsje vrij hadden, maar alles wat we hoorden was: “kom gewoon na 10.00 kijken of er plekjes zijn vrijgekomen”. Mensen betalen dan als ze vertrekken, maar de camping weet pas dat iemand vertrekt als de vertrekkende betaalt, geen vertrekregistratie vooraf. Het grote meer van Saler had wel water en ook wat watervogels. Vervolgens reden we door een omgeving vol plastic kassen. Heel erg lelijke omgevingsvervuiling. Daarna verder via de autoweg. Vanaf daar ook heel veel bloeiende mimosastruiken. We arriveerden om 11.00 bij de camping in Javea. Plek genoeg om uit te kiezen. Tegen de avond stond de camping wel helemaal vol. Er verblijven hier heel veel Nederlanders en Duitsers. We zagen zelfs een Ier. Toen we ons geïnstalleerd hadden en naar het strand wilden fietsen, sprak een kampeerder ons aan. Blijkt de Belg te zijn die we 2x eerder hebben ontmoet in Tavira. Wat een enorm toeval dat hij nu op deze camping logeert. Hij is op weg naar huis en als altijd heeft ie het best slecht(niet dus). We zijn gaan eten bij Sophie’s restaurant, dat zag er aantrekkelijk uit dus….. Blijkt dus een restaurant van Engelsen te zijn, maar met heerlijk on-engels eten door de Engelse kok.

Zaterdag 16 maart 2024:We hebben hier Franse, Engelse en Nederlandse buren uit Helmond. We zijn naar een strand een paar km verderop gefietst, Platja el Arenal genaamd. Het was er behoorlijk druk; veel restaurantjes en barretjes en vandaag rond de middag al live muziek op een podium tussen de restaurantjes. Nog wat boodschappen gedaan want morgen(zondag) zijn alle supermarkten dicht. Vlakbij de camping woont nog altijd een kolonie monniksparkieten, exoten die heel veel lawaai maken en met grote nesten in de bomen. De Belg kwam even buurten. Hij wilde geen stoel, bleef almaar ijsberen.

Zondag 17 maart2024:Vanmorgen scheen de zon en waaide er een warm briesje. We zijn langs de kust naar Platja el Arenal gefietst. Het was overal druk met wandelaars. Het was nog drukker dan gisteren bij dit strand en er was al voor de middag weer live muziek op een podium tussen de restaurantjes. We hebben opeen gezellig druk terras geluncht en zijn terug gefietst naar de camping. De was die ik voor de fietstocht had opgehangen was inmiddels al droog. Ons fietsrek bleek scheef te zitten, waarschijnlijk nog een gevolg van de aanrijding met de Engelsman in Frankrijk. Thieu heeft het rek weer op zijn plek bevestigd. We hebben een nieuwe buurman, een Duitser met een Caravan. Hij heeft in Valencia op de camping een boom geraakt met de bovenkant en een flinke beschadiging met gaten in de bovenrand. Die heeft ie vanmiddag tijdelijk gerepareerd met tape. De man was volledig verras door de volle campings.

Later in de middag werd de wind kouder en ging het harder waaien bij veel sluierbewolking. We hebben rond de camper wat opgeruimd, morgen gaan we verder.

Maandag 18 maart 2024: We zijn via een bochtige weg 15km naar het zuiden gereden, tot Moraira om precies te zijn. Onderweg veel groepen met wielrenners op de weg, erg irritant, die groepen kijken naar niks of niemand en gedragen zich alsof de weg er alleen voor hun is. Het is erg droog in Spanje en dat is hier en daar goed te zien: er groeit en bloeit weinig behalve de Mimosa. In Moraira is de camping gesloten, maar parkeren en overnachten wordt tot 1 april gedoogd op een grote parkeerplaats en het aangrenzend terrein dicht bij het centrum. Op dat terrein hebben wij op nette afstand van andere campers onze camper geparkeerd, er is immers genoeg open ruimte. Vervolgens zijn we het plaatsje ingelopen om te lunchen op een terras. Het was er best druk met vooral Engelsen en wat Nederlanders. De menukaart bestond uit een soort bierviltje met qr codes in 3 talen. Toen we na de lunch terug kwamen bij de camper stond er een Nederlands camperbusje op minder dan 2 meter afstand tussen ons en een Engelse camper in. De eigenaar dacht dat dat een veilige plek was om te overnachten, grrrrr. We hebben de fietsen gepakt en hebben Bubbles in een fietstas meegenomen voor een bezoek aan kennissen die op de heuvel 2,5 km verderop wonen. Volgens Google maps een rit waarbij we 73 meter moesten klimmen. De laatse keer dat we hier bij Jan en Heleen waren was al weer 6 jaar geleden. We hebben heel gezellig bijgekletst en Heleen heeft Bubbles verwend met de nodige hondensnoepjes. We hebben na ons bezoek gegeten bij Mesa Moraira; een gezellig ingericht en door Nederlanders druk bezocht restaurantje; we hebben heerlijk gegeten, maar de porties mochten wel wat groter. Terug bij de camper was het rustig, er stonden meer dan 30 andere campers voor de nacht.